Аёллар саҳифаси

Аёл – онамиз, турмуш ўртоғимиз, опа-сингилларимиз, қизларимиз, келинларимиздир. Ислом дини улуғ зот шаънини кўкларга кўтаради. Чунки ҳар қандай инсонни она тарбиялайди. Унинг даргоҳи мурғак қалблар учун ишончли, эмин-эркин яшаш масканидир.

Ўзбекистон Республикаси Конституциясининг XIV боб, 66-моддасида “Вояга етган, меҳнатга лаёқатли фарзандлар ўз ота-оналари ҳақида ғамхўрлик қилишга мажбурдирлар”, дея бурчимиз, табир жоиз бўлса ҳуқуқимизга белгилаб қўйилган.

Аллоҳ таоло Одам алайҳиссаломни бир зум уйқуга солиб, чап қовурғаларидан Момо Ҳавво онамизни яратди. Уйғонганаларида рўпараларида Момо Ҳавво онамизни кўриб, Аллоҳдан “ким бу?” деб сўрадилар. Аллоҳ таоло “У сенинг хизматкоринг ёки хотининг” демади, “У сенга омонатдир”, деди. Бундан кўриниб турганидек, бизлар омонатга хиёнат қилмай, уларни доимо эҳтиром қилишиз лозимдир.

  Муҳтарама аёл яъни она оиланинг муқаддаслигини таъминловчи, оиланинг ижтимоий, маънавий-ахлоқий муҳитини бунёд этувчи, ҳамда яратувчанлик ҳосиятига эга бўлган мукаррам инсон сифатида таърифланади, танилади ва эҳтиром кўрсатилади.

Гўзал диёримизга барчамиз соғиниб кутган баҳор кириб келди. Бу фаслда меҳрибон ва мунис онаҳонларимиз, опа-сингилларимизнинг байрамларини муносиб нишонлаймиз. 

Аллоҳ таоло аёл кишини латиф табиатли, хушрўй юзли, хушбичим қоматли, мафтункор овоз сахибаси этиб яратган.

Жамиятимизда аёлларнинг, оналарнинг ўзига хос ўрни бор. Сабаби, оилада фарзандни дунёга келтириш ва муносиб одоб-аҳлоқ бериш, тарбиялаш асосан уларнинг зиммасида. 

Муқаддас китобларимизда «Сизларнинг энг яхшиларингиз ўз аҳли аёлига яхши муносабатда бўладиганларингиздир», дейилади. Дарҳақиқат, оила - жамиятнинг  асосий бўғини. Мустақиллик йилларида оила мустаҳкамлигини таъминлаш, унинг муаммоларига самарали ечим топиш, ҳар бир оила хонадонида соғлом муҳитни  шакллантиришга давлат сиёсати даражасида эътибор қаратилмоқда.

Ислом оила қуриш масаласига мусулмонлар ҳаётидаги энг муҳим ва мураккаб масала деб қарайди. Чунки бу ҳаёт масаласи, келажак авлод масаласи, соғлом ва ҳар томонлама етук ва мустақил жамият барпо этиш масаласидир.

Ҳар қайси миллатнинг ўзига хос маънавиятини шакллантириш ва юксалтиришда, ҳеч шубҳасиз, оиланинг ўрни ва таъсири беқиёсдир. Чунки инсоннинг энг соф ва покиза туйғулари, илк хаётий тушунча ва тасаввурлари биринчи галда оила бағрида шаклланади,

Бизни барча мавжудотдан фарқимиз, онг-шууримиз билан ҳаёт кечиришимиз ва ўйлаган фикримиз, тасаввуримизни ташқи оламга етказиб беришда нутқ санатимиз энг катта неъмат. Шу нутқ неъмати шарофати билан биз оилали бўламиз, никоҳ ақдини ижро қилишда эркак ва аёл бири бирига ФҲДЁ бўлимида  қонуний қайд этилиб, никоҳланаётганлигини сўз билан қабул қилади. Шу кундан бошлаб, шариат нуқтаи-назарида муқаддас никоҳнинг риштаси боғланади.. Жамиятнинг  энг қўйи поғонаси бўлмиш оила дунёга келади. Лекин шу муқаддас никоҳни, ФҲДЁ бўлимидаги ақду-паймонимизни риоя этмаслик оилалар ажримига юз тутаётгани ҳозирги кунда кўпайиб бораётгани афсусланарли ҳолдир. 

Дарҳақиқат, бизни барча мавжудотдан фарқимиз, онг-шууримиз билан ҳаёт кечиришимиз ва ўйлаган фикримиз, тасаввуримизни ташқи оламга етказиб беришда нутқ санатимиз энг катта неъмат. Шу нутқ неъмати шарофати билан инсон оилали бўлади, никоҳ ақдини ижро қилишда эркак ва аёл бири бирига ФҲДЁ бўлимида  қонуний қайд этилиб, никоҳланаётганлигини сўз билан қабул қилади.

“Жаннат оналар оёғи остидадир”. Бу сўзлар бизга нотаниш эмас. Шундай бўлса-да, такрор этиш бизга малол келмайди. Онани рози қилиш, унинг дуосини олиш орқали жаннатга кириш бахтига мушарраф бўлиш мумкин экан. 

Мусулмон оламида қадимдан оила муқаддас саналган. Энг қимматли анъаналар – ҳалоллик, тўғрисўзлик, ор-номус, шарму-ҳаё, меҳру-оқибат, меҳнатсеварлик каби барча инсоний фазилатлар оилада шаклланган.

“Она” сўзи ўзбек лаҳжаларида “Ойи” , “Опа” , “Ая”, сўзлари билан ҳам ифодаланади. Ўйлаб қарасангиз, хамма замонларда инсониятнинг эҳтиромига сазовор бўлган муҳтарам ва мўътабар зот-бу онаизордир. У оила бошлиғининг вазири, фарзандларига ғамхўр ва меҳрибондир.

Ислом динида никоҳ – Аллоҳнинг амри, пайғамбар соллаллоҳу алайҳи васалламнинг суннатлари билан, мўмин-мусулмонлар гувоҳлигида боғланадиган муқаддас битимдир. Қуръони каримда оиланинг муқаддаслиги ва илоҳий бошқарув остидагилиги тўғрисида Ҳақ таоло "Рум" сурасининг 21-оятида шундай марҳамат қилади:

Эрта турмуш қуришнинг ҳозирги давримизда жуда муаммоли ҳолатлари юзага келмоқда хусусан жисмоний ва ақлий камчиликлар маслаҳатсиз ишлар натижасида икки оила эрта шошиб қурган оиласи эрта сўнмоқда. Шундай гўзал замон ва диёрда яшамоқдамиз Президентимизни, ҳукуматимизни сайи ҳаракатлари боис юртимиз йил сайин чирой очмоқда.

Биз аёл деганда, аввало, онани тушунамиз. Ёш қизларимиз ва сингилларимиз ҳам эртами-кеч она бўлишади. “Жаннат оналар оёғи остидадир”, деган ҳадисни тўғри талқин қилишда адашмайлик.

Муҳтарама аёл яъни она оиланинг муқаддаслигини таъминловчи, оиланинг ижтимоий, маънавий-ахлоқий муҳитини бунёд этувчи, ҳамда яратувчанлик ҳосиятига эга бўлган мукаррам инсон сифатида таърифланади, танилади ва эҳтиром кўрсатилади.

Ўзбек аёли ҳақида мақола ёзиш осон эмас албатта, «Аёл, айниқса, унинг маънавий олами ҳақида гапирмаган мутафаккир, куйламаган шоир йўқ. Айниқса Ўзбек аёлининг маънавияти ҳақида ёзиш нақадар қийинлиги қоғоз билан юзма-юз қолганда яққол билинади. Чунки энг зўр ва таъсирли гаплар айтиб қўйилган. Ўтмишдаги фақат ўз оиласи эмас, балки бутун бошли салтанатлар тақдирини ўзгартириб юборган буюк аёллар ҳақида ҳам қайта-қайта ёзилган.

Юртимизда турли йилларга турлича ном бериш ўзига хос анъанага айланди. “Аёллар йили”, “Соғлом авлод йили”, “Соғлом бола йили”, “Оналар ва болалар йили” кабилар шулар жумласидандир. Буларнинг барчаси аёлларга, ёш авлод саломатлигига давлатимиз томонидан нечоғлик аҳамият берилаётганини кўрсатади. Шу билан бирга бу нарса динимизда аёлларга, фарзанд тарбиясига берилган катта эътиборга ҳамоҳангдир.

Аллоҳ таолога беадад шукроналар бўлсинки, мамлакатимиз мустақилликка эришгандан буён ҳаётимизнинг асосий пойдевори  бўлган оилага, ундаги хотин-қизлар, она-бола ва ёш оилалар ҳақ-ҳуқуқларини кафолатлаш, уларга қулай яшаш шароитларини яратиш ва сиҳат-саломатликларини мустаҳкамлаш борасида кўплаб самарали чора-тадбирлар амалга ошириб келинмоқда.

Оилани бежизга ватан ичра ватанга ўхшатмайдилар. Мўьжаз ватанлар тотувлик билан бирлашсагина мамакатимизда тинч-хотиржамлик бардавом бўлади. Шу боис ҳам ҳар бир аёл никоҳни муқаддас билмоғи ва қизларини бу хақиқатга ўз мисолида ишонтирмоғи лозим.

   Биринчи Президентимизнинг “Юксак маънавият –енгилмас куч” асарида таъкидланганидек, садоқатли, ватанпарвар, салохиятли фарзандларни тарбиялашда биз аёлларни жуда катта ҳиссамиз бор. Чунки, оила соғлом бўлса жамият соғлом бўлади, жамият соғлом бўлса мамлакат мустаҳкам бўлади.