Мусулмон киши Аллоҳга ибодат қилиш, инсонларга яхшилик қилишлик уни икки дунё саодатига олиб келишини яхши англайди. Унга омонат қилиб берилган ягона фурсати бўлмиш дунё ҳаётида, ҳам дунёсини, ҳам охиратини обод қилади. Қуйида Ҳаж сурасининг 77-ояти тафсири билан танишсак.

 “Эй, иймон келтирганлар! Рукуъ қилинглар, сажда қилинглар ва Роббингизга ибодат қилинглар ҳамда яхшилик қилинглар – шоядки, нажот топсангиз!” (Ҳаж-77)

Мусулмон киши ушбу ояти карима мазмунидан келиб чиқиб намоз ўқиб, Роббисига ибодат қилиб, ўзгаларга яхшилик қилишга астойдил ҳаракат қилади. Чунки, у яхшилик йўлида қўйилган ҳар-бир қадам учун Аллоҳдан улуғ ажрлар бўлишига қатъий ишонади.

Пайғамбаримиз Муҳаммад алайҳиссалом марҳамат қилиб айтганлар: “Қуёш балқиган ҳар бир кунда икки киши ўртасини адолат билан ислоҳ этишинг — эҳсон. Бир кишини уловига минишида ёрдам беришинг ва юкини уловига кўтариб юклаб беришинг эҳсондир. Бир кишига табассум билан яхши сўз айтишинг – эҳсон. Намоз сари босган ҳар бир қадаминг баробарида сен учун эҳсон бор, одамларга азият берадиган нарсани йўлдан бартараф этишинг ҳам сенга эҳсондир”.

Инсоннинг барча амаллари, модомики ниятида Аллоҳ таоло розилигини топиш бўлса, шубҳасиз ибодат даражасига кўтарилади. Шунинг учун мусулмон кишисига яхшилик эшиклари доимо очиқ, у Аллоҳнинг кенг раҳмати, беқиёс савоблари ва раҳмати соясида бу эшиклардан хоҳлаган вақтида кираверади.

Абу Ҳурайра розияллоҳу анҳудан  ривоят қилинган ҳадисда пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам айтдилар: Бир куни бир киши йўлда кетаётиб қаттиқ  чанқади. Бир қудуқни топди ва унга тушиб сув ичди. Кейин қудуқдан чиқди қарасаки бир ит чанқаганидан  ҳаллослаб тупроқни ялаяпти. Ҳалиги киши ўзига менга қандай чанқоқлик етган бўлса бунга ҳам худди шундай чанқоқлик етибди. Қудуққа тушиб махсисини сувга тўлдириб, оғзи билан махсини ушлаб тепага чиқди. Итни суғорди Аллоҳ уни амалини қабул қилди ва уни кечирди. Саҳобалар эй Алллоҳнинг расули ҳайвонларга қилган яхшигимиз учун ҳам ажр оламизми? Пайғамбаримиз соллаллоҳу алайҳи васаллам: “Ҳар бир жигари ҳўл (тирик жон) учун ажр бор. (Муттафақун алайҳ).

 Бухорийнинг ривоятида, Аллоҳ таоло у кишини амалини қабул қилди ва уни кечирди ҳамда жаннатга киритди дейилади. Бу ҳадисни шархлаган уламоларимиз, ҳадиси шарифда биз мўъмин мусулмонларга бир қанча фоидалар бор. Жумладан ҳар бир ҳаёт эгаси бўлган тирик жонга яхшилик қилишлик фазилат эканлиги ҳамда бу ҳадисда яхши ишларга кишилани қизиқтириш ундаш бор.

Бас, шундай экан, ҳар биримиз қўлимиздан келгунча яхшилик қилайлик ва қўлимиздан яхшилик келмай қолган бўлса, ҳеч бўлмаса, яхшиликка далолат қилайлик, унга йўл кўрсатувчилардан бўлайлик. Аллоҳ таоло барчаларимизни мана шундай хайрли амалларда бардавом қилиб жаннатларига дохил айласин!

Муҳаммад Аюб Фахриддинов,
Тўрақўрғон тумани "Абдулваҳҳоб қори" жоме
масжиди имом хатиби